zondag 19 april 2015

Beneficio, het Paradijs in de Sierra Nevada




Dag 84, Zondag 12 April 2015 @ Beneficio
Er klink muziek op het pleintje achter de camperplaats, want er blijkt een soort kunstmarktje te zijn. Het ziet er gezellig uit en wanneer ik de vuilnis ga wegbrengen, ga ik ook meteen even een kijkje nemen. Er zijn mooie handgemaakte sieraden en zelfgemaakte lokale producten te koop. Ik babbel wat en ik koop een paar kleinigheden. 

Daarna schrijf ik aan mijn blog en boek en maak ik de camper klaar voor vertrek. Ik rij in de richting van Orgiva, want ik ga naar Beneficio, een wereldberoemde autonome community in de Sierra Nevada en het natuurpark het La Alpujarra gebergte. De route er naar toe vanuit Montril is prachtig en loopt door de bergen en langs een mooi stuwmeer. Onderweg heb ik nog wat oponthoud vanwege overstekende schapen. 


Beneficio ligt in de ‘middle of nowhere’, en dat past ook geheel bij het idee om midden in de natuur te leven. Het is bijna een geheime plek, die zich alleen aan je lijkt te onthullen wanneer je dat echt wilt. Ik ga een pad op, wat eerder een afgrond lijkt en kom na een lang smal hobbelig pad op een parkeerterrein waar auto’s en busje staan. Wanneer ik naar boven loop zie ik mijn goede vriend Harmon met zijn hondje Robinio in de grote tipi.

Harmon laat me een deel van het Beneficio terrein zien. Prachtig! Overal lopen stromend beekjes en watervallen, waardoor er dus schoon bronwater aanwezig is. Ik zie overal verschillende bouwsels tot ver in de heuvels staan en daarmee is Beneficio een echt ‘dorp’, verborgen tussen de bergen en bomen. In de avond proberen we een plekje voor de camper te vinden waar hij recht staat, wat bijna een onmogelijke opgave is omdat we nu eenmaal op een berghelling staan.

Dag 85, Maandag 13 April 2015 @ Beneficio
Aan het einde van de ochtend ga ik met Harmon richting Orgiva om inkopen te doen voor onszelf en de community. Het leven in de natuur, weg van het moderne gestreste leven is een heerlijk vrij leven. Met veel frisse lucht, en de ganzen, katten en honden rennen er in het rond. Natuurlijk het kan ook zwaar...


Dag 86, Dinsdag 14 April 2015 @ Beneficio
We drinken koffie in de ‘Big Lodge’. In de middag halen we water bij de waterval en verkennen we Beneficio verder. We komen langs zeer diverse onderkomens. Ik zie allerlei huizen in verschillende vormen en meestal gemaakt van natuurlijke materialen, van complete tuinhuizen tot aan huizen van stenen en leem. Er zijn ook verschillende prachtige natuurlijke zwembaden.

Dag 87, Woensdag 15 April 2015 @ 
Beneficio
De dag begint regenachtig in Beneficio, wat gunstig is voor de pas geplante zaden in de moestuinen. We gaan ‘naar beneden’ dat is hier ongeveer hetzelfde als: we gaan naar het dorp in het dal: Orgiva. Daar gaan we naar een outdoor winkel, mede omdat ik opzoek ben naar een ‘solar power douche’. De watervallen in Beneficio zijn dan wel geweldige douches, maar nog wel heel erg koud. De oplossing daarvoor is dus een simpele douche, een zak met water, die je door de zon laat verwarmen. Wanneer we in de outdoorwinkel in het half Spaans / Engels naar de douche vragen, vraagt de man of we ook Nederlands spreken. Deze outdoor winkel in Orgiva wordt gerund door het Nederlands / Duits sprekende echtpaar Janny & Manuel Redondo, wat natuurlijk erg grappig was en ook wel handig.
Wanneer we de Big Lodge inkomen is er een 'talking stick' ronde. De community gebruikt dit om met elkaar te overleggen. De talking stick gaat rond en het is de bedoeling dat alleen diegene die de stick vast heeft, praat. De oudere bewoners dragen tijdens deze rondes veel kennis uit over de sfeer en de gewoonten in Beneficio en ik vind het interessant om er bij te zijn.

Dag 88, Donderdag 16 April 2015 @ Beneficio
We verkennen vandaag een groot deel van de 3 km2 van Beneficio. We gaan van boven naar beneden en van links naar rechts. Het is een hele klim op zo'n 550 m hoogte. Op de meest onmogelijke plaatsen staan nog huizen gebouwd. We houden regelmatig een pauze om op adem te komen van al het geklim en om te genieten van het prachtige uitzicht.
Dag 89, Vrijdag 17 April 2015 @ Beneficio
Vandaag doe ik vele huishoudelijke klussen. Ik maak gordijntjes voor in de camper, doe de was op de Beneficio manier; in het stromende beekje en ik maak een gezellig terras om buiten te zitten. Ik laat de 'solar power douche' op het dak van de camper in de zon opwarmen en aan het einde van de middag heb ik meer dan voldoende warm water om uitgebreid te douchen.


Dag 90, Zaterdag 18 April 2015 @ Beneficio
Vandaag ga ik de berg op om bij de 'Benewifio', het internet, te komen en om de telefoon en laptop op te laden.  Een gratis internet toegangspunt is een van de dingen van het moderne leven die hier toch binnengedrongen zijn, al kost het wat moeite om er te komen.



Over Beneficio
Niemand weet echt, hoeveel mensen er in Beneficio wonen, want het is er een continue komen en gaan van reizigers uit de hele wereld, maar de schatting is rond de 200 a 300 bewoners, en in de zomermaanden is het er een stuk drukker met bezoekers dan in de winter. Al zo’n 35 jaar leven er mensen uit vrijwel de hele wereld samen voor een korte of langere tijd. Het is interessant om te zien en te ervaren, hoe mensen hier op verschillende nieuwe manieren samenleven en werken in de natuur. 

Er is één groot pad', wat we voor de grap ‘de snelweg’ noemen, die door het hele kamp loopt. Een 'kamp' is eigenlijk geen goed woord voor Beneficio want eigenlijk is het meer een dorp. De huizen, tenten en tipi's zijn wijd verspreid over de heuvels en de toegang naar de verschillende bouwsel, bestaan uit weer allemaal kleine paden en trappetjes.  

De grote tipi (Big Lodge) is de ontmoetingsplaats voor de hele gemeenschap, elk moment van de dag / nacht zijn er daar verschillende gebeurtenissen rondom het vuur. Dit varieert van samen eten, muziek maken, praten. Er is altijd wel iets wat er in de kring rondgaat, van talking stick (waarmee een soort vergadering worden gehouden ) een pijp (uiteraard gevuld met wiet), iets te eten (koekjes, fruit, chocolade en gezonde vegetarische maaltijden), of iets te drinken. Er is vooral koffie en thee, want in Beneficio is er van oorsprong een strikt geen alcohol beleid, vooral in en rondom de Big Lodge, wat natuurlijk een hoop gedoe voorkomt. Er is veel te doen, van hout en water halen, tot in de moestuin werken en het bouwen en verbouwen van, van alles. Zo puur en simpel kan het leven op deze manier zijn.   

Beneficio wordt vaak aangeduid als een permanente Rainbow Gathering. Deze bijeenkomsten proberen de idealen van vrede, liefde, respect, harmonie, vrijheid en de gemeenschap als een grote familie, in de praktijk te brengen, en dienen voor veel mensen als een bewust alternatief voor het consumentisme, het kapitalisme, en de massamedia. De deelnemers aan de Rainbow Gatherings  worden sterk geassocieerd met de hippie subcultuur en hebben veelal de opvatting dat de moderne levensstijl en systemen van de overheid ongezond, onhoudbaar zijn, vol uitbuiting en niet in harmonie met de natuurlijke systemen van de planeet.


Ik heb verschillende community’s gezien maar Benificio heeft iets bijzonders. Misschien is het omdat het zo groot is, misschien omdat het al zo lang bestaat, misschien omdat iedereen hier autonoom, vrij is, en op zichzelf is en als je dat wilt toch ook samen, misschien is het omdat het in een kloof in de bergen ligt, misschien 't leven met de natuur, de mensen, de sfeer, hoe dan ook, Beneficio is een bijzondere plek om een tijdje te zijn.   

Deze camperreis van 90 dagen, was een groot fantastisch experiment en komt even tot stilstand hier in Beneficio en daarmee komt ook deze blog voorlopig even ten einde...


zondag 12 april 2015

Het Goede Leven aan de Spaanse Costa




Dag 77, Zondag 5 April 2015 @Cuevas del Almanzora, Almería
De afwisseling van de kust met deze (semi-) woestijn is leuk. Er staat een zacht briesje en in het zonnetje is de temperatuur precies goed. Deze camperplaats is zo groot dat het zelfs nu, met Pasen heel rustig lijkt. Ik sta ook nog eens op een van de rustigste plaatsen en dat geeft een heerlijk vrij gevoel. 


Naast al het schrijfwerk heb ik vandaag klussen aan mijn camper te doen. Mijn afvoer is verstopt en daardoor lig ik een groot deel van de dag onder de camper.  Gelukkig vind ik klussen leuk. Ik haal alle leidingen uit elkaar, van de keuken tot aan de vuilwatertank en het lukt me om het allemaal werkende te krijgen. Blij stap ik onder de douche, want van dit klusavontuur ben ik nogal smerig geworden.
   


Dag 78, Maandag 6 April 2015 @ Mojácar
Ik verlaat de camperplaats in de woestijn, want ik heb ‘een date’ met de klusjesman. In 'no time' heeft hij het euvel met mijn remlichten opgelost, terwijl er al verschillende mensen naar gekeken hadden. Hij is ook zo vriendelijk een nieuwe accu voor me te regelen, waarvan ik al wist dat ik die nodig had. Door wat nieuwe draadjes aan te sluiten heb ik weer huishoudstroom! 
      

Dag 79, Dinsdag 7 April 2015 @ Mojácar
Ik word wakker met een prachtig uitzicht op zee vanuit mijn bed. Wat een feest! Ik heb weer een afspraak met de klusjesman voor het water. Na ongeveer één uur zoeken hebben we de waterpomp echter niet gewonden. Ik zal via Nederland achterhalen waar die zit en we maken opnieuw een afspraak. Het stormt, dus ik was toch al niet van plan ver te rijden en Mojácar is een prima ‘hang out’, ik vermaak me dus nog wel een dag. 

Vanwege de storm parkeer ik de camper met de kop in de wind op de boulevard en ik maak een lange strandwandeling. Ik ga daarna naar het winkelcentrum, om in een telefoonwinkel een mobiele wifi modem te halen. Handig, want dan kan ik gewoon in de camper, op het strand en waar dan ook, met mijn chromebook, tablet én telefoon internet. De rest van de dag spendeer ik dan ook voornamelijk online.
   
Dag 80, Woensdag 7 April 2015 @ Almeria
De waterpomp blijkt ín de watertank verstopt te zitten. Geen wonder dus, dat we hem niet konden vinden. De klusjesman gaat ermee aan de slag. Hij vervangt en verbind wat draadjes opnieuw en binnen een uurtje heb ik weer stromend water! Heel fijn want nu kan ik nu weer op weg, met remlichten, stroom én stromend water. Ik rij een prachtige route tot aan Carbonas. Als ik daar aankom is het hoge tijd om een aantal zaken te publiceren op het internet. Na het werk rij ik langs het water door tot aan Agua Amarga. Om de motor van de camper en mezelf weer wat snelheid te gunnen, snij ik het laatste puntje af en ga ik over de autoweg door naar Retamar. Daar vervolg ik de route weer langs de kust. 

Ik zie een wasplaats geschikt voor campers en bedenk me geen moment. Door de storm en het vele zand kan Bleubird wel een flinke wasbeurt gebruiken. De blauwe kleur komt weer terug en ik kan weer door de raampjes kijken. Tevreden rij ik door. Ik kom aan in Almeria en parkeer de camper aan de lange paseo (boulevard). Inmiddels schijnt het zonnetje en ik begeef me snel tussen de vele sportende mensen.  

Dag 81, Donderdag 8 April 2015 Roquetas de Mar
In de ochtend ga ik in Almeria naar de kapper. De laatste keer was in Nederland, dus is het niet overbodig. Omdat mijn Spaans nog niets voorstelt is het met kapster lastig communiceren, maar we komen er wel uit. Tevreden, sta ik een uurtje later weer bij de kapsalon buiten. 

Ik bezoek de “tourischtische hoogtepunten” van Almeria. Dat zijn er twee: de 16e-eeuwse kathedraal en de Alcazaba (Arabisch fort). Almeria vind ik niet echt de leukste stad, dus rij ik aan het einde van de middag snel weer door naar Roquet de Mar. In het centrum is het een drukke en levendige boel. Toch rij Ik door tot aan de camper parkeerplaats in het natuurgebied, waar het prachtig en een stuk rustiger is.  


Dag 82, Vrijdag 9 April 2015 @ Salobreña
Voordat ik Roquetas de Mar verlaat doe ik eerst een power walk door het National park: Punta Entinas-Sabinar, een flora en fauna walhalla. Het zal er misschien wel aan liggen dat ik inmiddels enorm verwent ben, maar ik vind het niet echt het allermooiste wandelgebied, dus wandel ik terug over het aangrenzende strand. Ik kom langs een obelisk en vraag me af wat die hier weer doet... De Egyptische obelisk kan van alles betekenen, maar deze occulte symbolen staan werkelijk op de meest onmogelijke plekken zoals hier in de natuur.

De eerst volgende stop maak ik in Almerimar. Een leuk plaatsje maar dan wel voor boten en niet voor campers. Al bij binnenkomst kom borden tegen 'verboden voor campers'. Natuurlijk parkeer ik als 'een echte rebel' toch aan het strand, ergens waar ik flamicos zou moeten kunnen zien. Ik zie niets en ga door naar de prachtige haven. Verder een plaats die je als camperaar wel kunt overslaan.
Op de kaart lijkt het een prachtige route langs de kust, maar ik rij voornamelijk tussen de oerlelijke plastic kassen, die overal in dit gebied staan. Ik maak een stop om water en Diesel te tanken. Daarna is de route weer mooier en geniet ik van de prachtige vergezichten. In het onbeduidende plaatsje Castillo de Baños, maak ik een lunchstop. Er staan inderdaad resten van een kasteel vandaar waarschijnlijk de naam. 

Montril is de stad die ik in de avond bezoek. Omdat deze stad en de kust hier weinig interessants te bieden heeft, rij ik daarna verder door naar een camperplaats, want alles is hier dicht gebouwd en vol. De handige camperplaatsen app brengt me naar een plek, waar nog zo’n 15 andere campers staan. Het is een plek zonder echt een mooi uitzicht of faciliteiten, maar omdat het al laat is en ik moe ben van de lange dag, parkeer ik, doe ik mijn gordijntjes dicht en heb ik nergens last van.



Dag 83, Zaterdag 10 April 2015 @ Salobreña
Na de vele kilometers van gisteren, hou ik vandaag een rust en werkdagje. Het weer lijkt vandaag wel Nederlands want het is grijs en het motregent zelfs. Al met al een prima rede om veel in de camper te blijven en te schrijven. Het zittende schrijven wissel ik af met schoonmaak klusjes in de camper.
Aan het einde van de middag ontdek ik dat Salobreña best leuk is. Het dorp heeft een charmant ommuurd middeleeuws stadsgedeelte en een mooie nieuwbouw. Het strand vind ik interessant, want er ligt een rots, dus er is wat te klimmen. Het blijkt echter meer wandelen dan klimmen te zijn, want hoog is de rots niet. Na de wandeling drink ik wat op een terras in het gezellige dorpje. Het leven is mooi aan de Spaanse Costa!

zondag 5 april 2015

Van De Kust Naar De Woestijn



Week 11 - Dag 70, Zondag 29 maart 2015 @ Cartagena
Op de een of andere manier vliegen de dagen voorbij. We besluiten dan ook om pas morgen weer verder te gaan. Op de camperplaats zijn we druk in de weer met wassen, en het internet. Harmon legt per e-mail contact met verschillende community’s en ik ben mijn route langs de kust verder aan het uitstippelen. Vanwege mijn schrijfwerk en het mooie weer zal ik nog een tijdje alleen langs de kust blijven rijden. Harmon gaat via de kortste route naar de community in de buurt van Grenada. Vanaf morgen zullen we dan ook weer ieder onze eigen route gaan volgen.   


Dag 71, Maandag 30 maart 2015 @ Playa la Hiquerica
Met veel vertraging vertrekken we uiteindelijk van de camperplaats in Cartagena. We doen nog wat boodschappen, drinken wat en nemen dan afscheid. Het is altijd lastig om van mooie plaatsen afscheid te nemen en zo is het ook met mooie mensen...

Ik word al snel beloond voor mijn keuze om langs de kust te blijven rijden met mooie vergezichten op de zee. Tegen het einde van de middag stop ik in Aguilas. Ik loop van naar het strand en drink koffie op de boulevard. In het centrum staan overal borden verboden voor campers, dus erg welkom voel ik me niet dus ga ik weer op weg. Tijdens de rit zie ik een plek aan het water, Ik besluit daar een kijkje te gaan nemen.
Het blijkt een hele mooie plek, waar de camper tot dicht bij het strand kan staan met uitzicht over zee. Als ik uitstap heb ik direct contact met een Duitse buurman. Niet veel later krijg ik gezelschap van een Engelse buurman. Hij helpt me met een aantal dingen in de computer. Ik vind het gezellig, maar ik merk dat ik er behoefte aan heb om weer even alleen te zijn. Ik zet de Engelsman buiten, met het excuus dat ik nog moet werken. Wat uiteindelijk ook zo is.
             
Dag 72, Dinsdag 31 maart 2015 @ Hiquerica
Zodra ik wakker wordt rol ik mijn gordijntje omhoog. Het uitzicht is adembenemend, zo mooi. Vlak boven de zee gloeien de kleuren oranje, wit, en blauw de lucht. Het is een warme dag, dus doe ik een Pilates workout op het strand. Daarna zet ik mijn stoeltjes buiten en ga ik aan het werk met uitzicht op het strand en de zee. 
In de middag werk ik liggend aan het strand en maak ik een wandeling over de heuvels langs de kust. Ik kom langs hoge rotsen en kleine strandjes en ik vind een heleboel prachtige kristallen. Na de wandeling merk ik dat ik wel weer voldoende zon heb gehad, voor vandaag. Ik vermijd het strand en zoek bij de camper een schaduwrijk plekje op, waarin ik verder ga met schrijven. 


Na het avondeten wandel ik naar de andere baai. De kleuren van de zee zijn bij de ondergaande zon fantastisch mooi. Ik geniet tijdens de wandeling van de rust en stilte. Door stoïcijns in mijn computer verdiept te blijven wanneer iemand me groet, lukt het me om de avond alleen door te brengen. Alleen op die manier krijg ik de tijd om te schrijven. Ik reis dan misschien wel in mijn eentje, maar vaak krijg ik nauwelijks de kans om alleen te zijn...

Dag 73, Woensdag 1 April 2015 @ @ Villaricos
Na mijn ochtend workout op het strand maak ik de camper rijklaar. De hele route langs de kust is waanzinnig mooi en ik geniet volop van het rijden. In de middag kom ik langs een dorpje en zie ik aan het strand zo’n 20 campers staan. Ik bedenk me geen moment en parkeer mijn camper. Als ik richting het dorpje wandel kom ik langs de Engelse buurman van de vorig plek, hij blijkt toevallig ook hier te zijn.

Villaricos is een leuk dorpje met een klein haventje en zeer verschillende stranden. Het ene strand is alleen maar kiezels, het andere heeft zwart zand (Playa Negro) en waar de campers staan is het zand prachtig goudgeel. In de middag werk ik op het terras met wifi en bij de camper, waar ik verder schrijf aan mijn boek. Voor het avondeten mis ik nog een aantal ingrediënten dus besluit ik het dorpje in te lopen voor boodschappen.
Ik check het internet en op het terras waar ik zit, zit ook een Belgische wielerploeg. Al snel is het een dolle boel. Elke keer als ik weg wil gaan, staat er weer een nieuw glas wijn voor mijn neus. Uiteindelijk gaat een van de dames met me mee om te eten, in de camper. Na het eten en extra glaasjes wijn, breng ik Marleen terug richting het dorp. Half zwalkend van de wijn, spreken we af om de volgende ochtend samen te trainen.               
  
Dag 74, Donderdag 2 April 2015 @ Villaricos
Marleen stuurt me om 9:00 uur al een bericht over de Power Walk. Niet veel later gaan we dapper op pad. Het tempo is niet al te hoog, maar het is fijn om even uit te waaien. Na de lunch zoek ik het internet weer op. In de namiddag komt de Engelse Jeff langs. Mijn ‘huishoud accu’ werkt niet goed en al snel word er door een aantal mannen aan gesleuteld. Draden worden vervangen enz. maar helaas helpt het niet. Ik krijg een telefoonnummer van een monteur die beloofd om er maandag naar te kijken. Ik zal dus nog even in deze omgeving blijven.



Dag 75, Vrijdag 3 April 2015 @ Vera
Vanwege de niet werkende huishoudaccu zit ik bijna zonder stroom, dus ga ik naar een camperplaats, waar ik op de 220 kan inpluggen. De keuze naar welke ik zal gaan is snel gemaakt, want zowel de beoordelingen in de app. als de beoordelingen van de camperaars om me heen zijn laaiend enthousiast over het Auto Caravana park in de woestijn. 
Eerst ga ik richting Vera om een aantal inkopen te doen. Zodra ik het stadje in rij, loop ik vast in de paasprocessie. Er zit niets anders op, dan te parkeren en te gaan kijken. Het hele dorp is uitgelopen en iedereen loopt er op zijn Paasbest bij. Ik vind het maar een soort van rare carnavalsoptocht die processies, maar dat zal wel aan de cultuur verschillen liggen... 

De camperplaats AC Indalo, Aerea de Autocaravanas, is super de luxe. Alle voorzieningen zijn er en nog veel meer. Er zijn geweldige douches, twee fitnessruimtes, tennisbanen, een restaurant en het is er heerlijk rustig. Ik bevind me hier in de enige (semi-)woestijn van Europa, in een door bergketens omsloten steppeachtig gebied met een geheel eigen planten- en dierenwereld. Ik zal het hier best de paasdagen kunnen uithouden.
Dag 76, Zaterdag 4 April 2015 @ Cuevas del Almanzora, Almería
De volle maan zorgt ervoor dat ik het grootste deel van de nacht wakker ben. Ik weet inmiddels dat ik daar gevoelig voor ben en blijf dus maar schrijven tot diep in de nacht. Van mijn goede voornemen om ‘s morgens naar de fitnessclub te gaan komt daardoor niets. Ik zet mijn stoeltjes buiten en het zonnescherm uit en blijf het grootste deel van de dag buiten, achter de computer. De wifi hier is super snel en dat is erg prettig.


Aan het einde van de middag duik ik alsnog de fitnessclub in. Als ik daarna in het restaurant wat ga drinken zie ik daar een grote foto van de Amsterdamse grachten hangen. Er ligt ook een Libelle en ik lees over de modetrends in Nederland en Hollandse recepten. Alles lijkt zo ver weg en het is zo anders dan mijn leventje nu. Ik me realiseer me weer extra hoe “happy” ik ben met mijn vrijheid op wielen in de Spaanse zon!  
 

zondag 29 maart 2015

Afgesloten Van De Wereld



Week 10 - 
Dag 63, Zondag 22 maart 2015 @ Torrevieja 
De plek waar we staan in het havengebied van Alicante stroomt op deze zondagochtend vol met sporters, bootjes en dagjesmensen. Na het ontbijt rijden we door naar Torrevieja, een gezellig toeristisch stadje. We wandelen door de straatjes en over de boulevard. Daarna lopen over de pier waar we een ijsje eten en lopen terug langs de haven. Hoewel het best een leuke stad is om een paar dagen te blijven, hebben we meer behoefte aan natuur, dus besluiten we om de stad weer uit te rijden. Na een tijdje vinden we een prima plekje waar we 25 meter van het strand af kunnen parkeren. We koken uitgebreid en na het eten maken we een strandwandeling. Het is vloed, het water komt steeds dichterbij en het strand wordt steeds smaller en smaller. Helaas is het water nog te koud om te gaan zwemmen, dus keren we maar weer om wanneer er nauwelijks nog strand zichtbaar is. Het ruisen van de zee blijft een heerlijk geluid om bij in slaap te vallen.


Dag 64, Maandag 23 maart 2015 @ Playa Horadada
‘s morgens maken we een wandeling in de natuur. Na de lunch gaan we op pad om de wifi op te zoeken en boodschappen te doen. Dit doen we bij een mega shoppingcentrum. Wanneer we terugkomen bij de camper is het al vrij laat. De plek waar we geparkeerd is op een groot parkeerterrein waar we rustig staan en dat bevalt eigenlijk wel. We blijven dan ook gewoon staan en besluiten de volgende dag pas verder te gaan. We koken, eten en drinken en luisteren naar de muziek die over het terrein galmt. Een achtergrondmuziekje bij het shoppen is misschien best leuk, maar dit is hard. We vragen ons al snel af of die herrie de hele nacht door zal gaan, want het is nogal luid. Uiteindelijk stopt de muziek om 1:00 uur en kunnen we rustig gaan slapen.       

Dag 65, Dinsdag 24 maart 2015 @ El Portus
Harmon is vaak op vakantie geweest in Cartagena en weet daar een mooie plek waar we kunnen staan. Wanneer we daar aankomen valt mijn mond open. Het is echt een waanzinnig mooie plek, we staan midden in een rambla voor een prachtige baai tussen de hoge rotsen met verschillende strandjes. Ik parkeer de camper zo dat ik de zee kan zien tussen de rotsen door. We wandelen het strandje op en wanneer we weer teruggaan zeggen we gedag tegen mensen die er lopen. We worden vrolijk in het Nederlands terug gegroet. We  maken een praatje en er blijkt een camping in de buurt te zijn waar voornamelijk Nederlanders staan. Zelfs dus op deze afgelegen plek kom je overal weer landgenoten tegen... We eten en drinken wat en daarna klimmen we via de rotsen naar de andere kant. We hebben hoog op de heuvel een prachtig uitzicht over de zee, de camping en de baai waar we staan.

Dag 66, Woensdag 25 maart 2015 @ El Portus / Cartagena
Terwijl ik van het fantastische uitzicht geniet werk ik In de ochtend aan mijn boek. Na de lunch gaan we Cartagena in, waar we de binnenstad stad en de haven verkennen. We eten wat en zoeken een plek met Wifi op, waar ik mijn online werkzaamheden doe. Op de mooie plek waar we nu staan heb ik geen bereik, niet telefonisch en ook niet met de wifi. Heel eerlijk gezegd vind ik dat wel even prettig. Het is een ontzettend rustige plek en zonder communicatie middelen is het natuurlijk nog veel rustiger. Harmon maakt terecht grapjes over de afkickverschijnselen die ik heb van mijn internetverslaving. Natuurlijk heb ik het excuus dat het ook mijn werk is, maar toch. De plek is zo afgesloten van de wereld en waarschijnlijk juist is het daarom even een echte "internet vakantie".

Dag 67, Donderdag 26 maart 2015 @ El Portus
Ik begin al aardig gewent te raken aan de rust en het relaxte onbereikbare gevoel. Ik ga er op uit om het naastgelegen dorpje te verkennen. Het is een dorpje van ongeveer 75 huizen en het lijkt bijna onbewoond. We hadden al gehoord dat het dorp vooral in de zomer als vakantiedorp in gebruik is. 

Het is er bijna sprookjesachtig met enkel een strandje, wat huisjes en een enkeling die zit te vissen. Ik wandel de berg op naar een oud afgelegen gebouw waar de bomen door het dak heen groeien. Ik klim nog wat hoger en bekijk vanaf de andere kant, de prachtige baai waar we staan. Harmon gaat in de middag naar kennissen. Het is hem al snel duidelijk dat het hier geen goede plek is voor hem, om te blijven. Hij besluit daarom om ook verder door te reizen naar het zuiden.
      
Dag 68, Vrijdag 27 maart 2015 @ El Portus
Inmiddels is het stralend mooi weer geworden en omdat we niet voor niets aan het strand staan, blijven we nog een dag. Het is hier een té mooi en relaxed plekje om nu al te verlaten. Hoewel ik me'wel wat schuldig voel, omdat ik zowel telefonisch als via wifi niet bereikbaar ben. In de middag bezoek ik daarom de camping, maar ook daar de wifi niet toegankelijk. Stiekem is het ook wel weer heel fijn om zo afgesloten van de wereld te zitten...

Dag 69, Zaterdag 28 maart 2015 @ Cartagena
Het water is op in de camper dus inmiddels spoelen we de afwas met zeewater. In het nabij gelegen dorpje staan kraantjes op het strand waar we water gaan halen. Naar het dorpje loop een gewone weg, maar wij nemen de kortste route. We gaan over het strand, de rotsen en door de branding heen. Met veel lol en droge voeten komen we heelhuids met het water weer terug. Uiteindelijk is het best leuk om even een tijdje op zo'n primitieve manier te leven, maar echt handig is het niet. Vooral niet voor langere tijd. Ik neem dan ook met moeite afscheid van het mooie plekje. 


De stroom is op, alle accu’s, telefoons en computers zijn bijna leeg en we kunnen ook wel weer eens een wasmachine en douche gebruiken, na de huishoudelijke taken maken we ons daarom klaar voor vertrek. We gaan naar de camperplaats in Cartagena. Amper 10 km verder staan we alweer helemaal in de bewoonde wereld. Wanneer we aankomen zitten we al vrij snel weer helemaal aan het internet gekluisterd. De camperplaats met faciliteiten is nu wel even handig, maar het uitzicht van de afgelopen week zal hoe dan ook moeilijk te verslaan blijven.